Hugo Schuchardt Archiv

[LEIDEN,] 2 Februari 1912

Hooggeachte Heer,

Vergun mij dat ik U op Uw feestdag¹ toespreek in mijn moedertaal; niet alleen is het tegenover een zo veelzijdig taalgeleerde niet nodig zich bloot te stellen aan de gevaren die een vreemde taal oplevert, maar mijn woorden zullen beter mijn gevoelens weergeven indien ik ze mag uitspreken in de vorm waarin ze in mijn gedachten opkomen. Behalve mijn welgemeende gelukwensen heb ik behoefte U mijn dankbaarheid uit te drukken voor alles wat ik van U geleerd |2|heb, voor alles wat ik door de lezing van Uw werken heb genoten. Het zijn in de eerste plaats Uw boeken over „Sprachmischung” waaraan ik denk. Levendig herinner ik mij hoe vaag mijn meningen waar voor ik U ging lezen, en hoeveel licht er voor mij is opgegaan toen ik door U werd gewezen op de sprekende voorbeelden die in onuitputtelike rijkdom door U werden vermeld. Eerst door Uw studies van het Kreools heb ik de overtuiging gekregen dat hetgeen ik vermoedde over de oorsprong van het Afrikaans, niet onjuist was; ze hebben mij aangemoedigd tot verder onderzoek en mij de methode geleerd om iets van de eindeloos geschakeerde, zo onvolkomen en toch zo |3|bewonderenswaardige menselike taal te leren begrijpen.

Van harte hoop ik dat U nog een lange rij van gelukkige en vruchtbare jaren te beurt mag vallen.

Met gevoelens van dankbare toegenegenheid

Uw die[w]. [dienstwillige]

D.C. Hesseling