Urkundenbuch des Herzogtums Steiermark

« zurück« zur KategoriensucheTEIDruckversion

GL 7

Unecht.

Herzog Leopold [V.] von Österreich “und Steier" wiederholt seine am 7. Mai 1175 dem Kloster Gleink gegebene Urkunde und bestätigt dazu noch, daß seine Ministerialen Otakar, Rüdiger und Tageno von Paga zehn Güter von Hintersassen zu Winkling für ihr und ihrer Eltern Seelenheil durch seine Hand dem Kloster übertragen haben.

1178 Mai 7, Lorch.

Angebl. Or. Linz LA: Gleink U 6 (A).

UBLOE 2 (1856) 438 Nr. 300 A aus A zu 1192. — BUB 1 (1950) 71 Nr. 53 (= A 1) aus A.

Ausz.: Kurz, Beytr. 3 (1808) 315 bei Nr. 5 (nur Schlußteil) aus A. — Zauner in MOÖLA 9 (1968) 74f. Anm. 288 und 100 Anm. 455.

Reg.: Pritz, Gesch. v. Garsten u. Gleink (1841) 213 Nr. 6. — Zauner a. a. O. 137 Nr. 7.

Schriftprobe: Stülz in AÖG 3 (1849) Tafel IV litt. b.

Teilabb.: Zauner a. a. O. nach S. 32 Nr. 7 (zweimal).

Vom gleichen Schreiber wie Nr. Gl 5 bald nach 1269 ausgefertigt, wobei der wiederholte Text nur um die Schenkung der genannten Ministerialen erweitert und in der Datierung die Jahreszahl und die Indiktion verändert wurden.

Im Gegensatz zur Vorlage verwendete man hier ein zum Namen des Ausstellers passendes Siegel, das ebenfalls eine Fälschung ist und nach Mitis, Studien (1908) 158f. nur hier zur Anwendung kam. Mitis bietet in BUB 3 (1954) 24 Nr. 21 eine Abbildung nach einem Abguß.

In nomine sancte et individue trinitatis, patris et filii et spiritus sancti, amen. ‡ Liͤupoldus dei gratia dux Austrie et Stirie omnibus presentem paginama inspecturis salutem in perpetuum. Quia ratio iuris nos adhortatur ecclesiarum dei commodum augmentare et quantum possumus de nostris rebus et possessionibus servitium omnipotentis dei, quamdiu vixerimus, ampliare, ut per hoc non solum temporalia, sed etiam eterna bona consequi mereamur. Ea igitur sollicitudine inducti scriptis presentibus notum facimus omnibus scire volentibus tam futuris quam presentibus, qualiter nos monasterium Glvͤnick cum omnibus suis iuribus et possessionibus semper defendere, promovere et exaltare intendimus, ut debemus. Hinc est, quod nos dictam ecclesiam ab omnibus advocatis volumus liberam esse et securam, ita ut semper in omnibus suis possessionibus et libertatibus nos et omnes nostri successores, ubicumque homines vel predia in nostro dominio habuerit, gratis habito respectu solummodo dei et pro salute animarum nostrarum defendere teneamur, et quicumque predium eidem monasterio contulerit, ad nos tamen advocatia pertinebit, sicut in privilegio ipsius fundatoris videlicet venerabilis ac sanctissimi Ottonis episcopi Babenbergensis est distinctum et confirmatum, et quia etiam nimis esset indignum et indicens, ut ecclesias, quas principes de suis rebus et laboribus fundarent, minores persone in eisdem ecclesiis sibi ius advocatie vel dominii usurparent. Nullus etiam iudicum secularium, tam nostri quam alieni, in prediis vel hominibus dicti monasterii debet aliquam iurisdictionem habere, sed postquam aliquis reus sanguinis vel in quocumque crimine condempnatus fuerit, sicut cingulum vestes claudit, nostro iudicio assignetur, salva ecclesie omni re mobili et inmobili. Preterea in terra et in aquis, ubicumque per terras nostras aliquid deduxerint, sive sint ligna vel victualia sive vinum vel alia, quocumque nomine censeantur, quolibet tempore anni libere sine muͦta et exactione ipsos volumus pertransire. Familia etiam nostra cum familia Glvͤnicensi matrimonia libere ac licenter contrahat. Concedimus etiam, quemadmodum felicis memorie consanguineum nostrum marchionem Otakkerum invenimus indulsisse, quod omnes ministeriales terre nostre ac alii nobiles nominis cuiuscumque ea, que a nobis nomine feodi vel hominii possident, pro remedio animarum suarum Glvͤnicensi cenobio libere delegent ac conferant. Piscaturam etiam in flumine Anasi, ubi possessio ipsorum inchoatur, usque ad Stenigneb ex utraque parte litoris ac gurgitis ipsis licenter ac libere conferimus. Presenti quoque scripto manifestamus, quod tradidimus ecclesie Glnicensi per manus domini nostri venerabilis Ottonis Babenbergensis episcopi, a quo possedimus iure feodi illa, que nominatim duximus exprimenda, videlicet possessiones Hulewarn inter duos montes hinc et inde usque in Tiͤuphenpach et in Styer fluvium verum et legitimum terminum habentes, hec omnia cooperatione Vͦdschalci de Clvͦse, qui nostras res in illis partibus administrabat, ad salutem contulimus monasterio antedicto, ut inde fratres nobis indulgere deberent, quod nos eis vinum ipsorum aput Chremse pro nostra necessitate abstulimus aliquando. Insuper dominus noster Babenbergensis episcopus tradidit predia eadem et confirmavit de nostra bona et libera voluntate, scilicet duos cultos mansus, novalia nemora culta et inculta, et omnia seorsum contigua inter duos montes usque in Styer et in Tiuphenpach undique protendentia cum omni utilitate, que perpeptuo ex hiis poterit provenire, et fratres eiusdem ecclesie libere et absque ullo inpedimento quolibet illa perpetuo possideant. Ius etiam advocatie in sepedictis possessionibus, immo etiam in omnibus prediis et possessionibus, quas episcopi Babenbergenses Glvͤnicensi cenobio sive in Pirno monte vel in Hage tradiderunt et confirmaverunt, nobis ac posteris nostris taliter duximus retinendum, ut ipsas absque respectu tocius commodi temporalis fideliter defendere atque protegere teneamur. Item presenti pagine duximus inserendum, quod dilecti ministeriales nostri, videlicet Otakkerus, Rudigerus et Tageno fratres de Paigen predia decem virorum apud Vinchlarn et in montibus iuxta sita ab remedium animarum suarum ac parentum suorum Glunicensi monasterio per manus nostras tradiderunt, quam etiam traditionem ipsius ecclesie fratribus confirmamus de nostra gratia speciali. Ut autem hec omnia per cuncta annorum circula firma et inconvulsa permaneant et a nullo successorum nostrorum infringi valeant, nostri sigilli munimine duximus roboranda testibus subnotatis, quorum hec sunt nomina: Wernhardus de Schovmberch, Vlricus et Liutoldus de Peka, Harthnidus de Orth, Wulfingus de Chapfenberch, Herrandus de Wildonien, Gundacharus de Styer, Harthnidus de Ovenstæin, Rudolfus de Stadekke, Erchengerus de Landeser, Otto et Otakarus de Greze, Pillunch de Pernstæine, Otto de Volchenstorf, Duringus de Plesse, Eberhardus, Rudolfus fratres de Terenperge, Hitlgrimusb et Wolfkanch de Enstal, Otto, Otakkarus, Imprinchb, Marquardus, Rudolfus, Wezilo de Styer, Chunradus, Liupoldus, Perchtoldus, Herrandus, Vlricus, Otto, Ortolfus et alii multi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo centesimo septuagesimo octavo, indictione decima, aput Laureacum data nonas maii, regnante domino nostro Iesu Christo in eternum; feliciter amen.


a) von gleicher Hand über der Zeile nachgetragen

b) A.

Siegel aus rotbraunem Wachs an rot-weißen Seidenfäden, beschädigt, rund, + LIV­PO[L­DVS] . DEI . GRACIA . DVX . AVS[T]RIE . ET . STYRIE , Reitersiegel, im Schild undeutliche Arabeske.

Metadaten

Aussteller Herzog Leopold V. von Österreich
EmpfängerGleink
RegestHerzog Leopold V. von Österreich bestätigt dem Kloster Gleink seine Schenkung von 1175 sowie eine weitere.
Datum (ISO 8601)1178-05-07
OrtLorch
SpracheLatein
DruckversionPDF anzeigen Druckversion
MetadatenTEI anzeigen TEI
LizenzCreative Commons BY-NC-SA
Permalink/Handlehttps://gams.uni-graz.at/o:stub.41, hdl.handle.net/11471/505.10.102
ZitiervorschlagUrkundenbuch des Herzogtums Steiermark I,1, bearb. v. Friedrich Hausmann, GL 7, digitale Fassung: hdl.handle.net/11471/505.10.102, Graz: Historische Landeskommission für Steiermark, 2007 (28.03.2024)